Vanmorgen werd ik na een te korte nacht (dinsdagavond = filmavond bij Mambo, op strandbedjes lig je in de openlucht gratis naar een film op een groot scherm te kijken) bruut wakker gemaakt door enorm veel herrie. Wat blijkt? Het regent, en niet zo’n beetje ook. Water golfde van de daken en stroomde als een soort rivier tussen alle huisjes door. Snel (maar alsnog te laat) m’n was binnen gehaald.

Als het hier regent weet iedereen: je komt te laat. Ondanks dat ze hier wel vaker last hebben van regenbuien zijn de wegen en huizen er niet echt op gebouwd. De regen waait door ramen gewoon je huis in, wat fijne poeltjes voor kakkerlakken en muggen geeft.

Op de wegen zijn de plassen door de diepe kuilen in de wegen enorm. Daarnaast wordt het spiegelglad omdat de weg door alle oude, lekkende auto’s bedekt is met een laagje olie. Normaliter geen probleem, maar als het gaat regenen wordt het spekglad.

Van arts-assistent Ruben, die ook in onze buurt woont had Iris een sluipdoor kruipdoor route gekregen, om de enorme files te kunnen omzeilen. Nou, kruipdoor sluipdoor was het zeker! Over een modderpad met bergen vuilnis langs de kant en geen mens te bekennen zijn we vanmorgen door de wildernis naar het Sehos gereden, we waren op tijd!