Dinsdag om 08.00 uur in het ziekenhuis bleek Prof. Duits die dag geen tijd te hebben, woensdag om 08.00 uur terugkomen luidde de boodschap.

Opzoek naar een auto dan maar! Tijdens mijn rondleiding door het ziekenhuis van Lonneke (die hier al een half jaar onderzoek doet) komen we tot mijn grote vreugde autologende Theo tegen. Theo doet in auto’s. Theo verhuurt auto’s, Theo verkoopt auto’s, Theo repareert auto’s, Theo keurt auto’s, Theo verkoopt auto’s door. Theo doet dus in auto’s.

Helaas, de auto van Theo zelf is kapot dus hij heeft vandaag geen tijdelijk huurauto voor me beschikbaar. Wel heeft hij een auto voor 3000 naf te koop. Lonneke vraagt Theo of hij haar auto kan verkopen, want ze gaat bijna weg, dus opeens is daar een suzuki samurai jeep voor 5000 naf te koop!

Geen idee wat hiermee te moeten doen besluit ik toch eerst een tijdelijke auto te huren.

Op naar een simkaart, in de straat naar het ziekenhuis zit een ‘Digicel’ waar de meneer zelfs de simkaart in mijn telefoon stopt en hij zelfs wordt getest op de fax, service all over.

Het laatste punt van mijn to do list, ik dacht immers pas rond 16.00 uur weer vrij te zijn, verloopstekkers, want ze hebben nogal vreemde stopcontacten hier. Ook dat kan in de straat naast het ziekenhuis in een winkel waar ze lampen, shampoo, tv’s en verloopstekers verkopen.

Terug naar puntje één bel ik Harry, een Nederlandse autodealer hier op Curacao, Harry raad me sterk af een auto te kopen voor 4 maanden, maar ook hij heeft geen huurauto voor me.

Op naar de bus dan maar en lekker naar het zwembad bij Ellen. Bij de bushalte in Otrabanda blijk ik de bushalte in Punda te moeten hebben dus verzorg ik mijn weg, onderweg mijn eerste papaya gekocht.

Bij bushalte Punda blijken er niet echt bussen te gaan naar waar ik heen moet. Ondertussen verbrand – ik had immers de hele dag in het ziekenhuis zullen zijn dus ben niet ingesmeerd met mijn factor 50 – en klaar om in huilen uit te barsten besluit ik de reeds doorgespitte Via Via (marktplaats op papier) eens door te kijken. En bij het openslaan kom ik direct op ‘Car rentals’, ik zoek de goedkoopste uit (40 naf/dag) en bel op. De auto is nog te huur! Eigenaar Wilbert komt me wel even halen bij het busstation, hij moet ook zijn zoontje ophalen van school en goedgelovig als ik ben besluit ik in te stappen. Wilbert heeft 20 jaar in Nederland gewoond, waarvan 16 jaar in Amsterdam, een erg vriendelijke man, erg leuk huis en kinderen ook, ik heb mijn eerste Antiliaanse vrienden gemaakt!

Van Wilbert huur ik zijn oberginekleurige Mitsubishi en rijd weer naar Ellen. Hoera, gelukt!

Na een bezoek aan de Albert Heyn (excuus maar deze lag op de route) waar ik rijst, ragout en doperwten koop lig ik om 16.00 uur in de schaduw aan het zwembad.

Woensdag dan eindelijk begonnen bij Prof. Duits. Wat ik precies ga doen is nog steeds niet duidelijk, ik krijg literatuur mee en zit de hele dag ijverig te lezen in mijn hokje met airco!

Ik word vrienden met Els bij wie ik een witte jas en badge regel en durf pas weer naar buiten als het bewolkt (bewolkt? Ja bewolkt!) wordt om mijn tere schouders te redden.

Zojuist mijn eertse papaya geschild, gesneden en getupperwared, de hele koelkast ligt er vol mee, heerlijk!