Myrthe Sonneveld

Wat gaat hier mis?

| 1 Comment

Vrijdagavond is het vaste prik om te gaan dansen bij Bermuda. De controle is verscherpt na een steekpartij mijn eerste weekend hier waar een hoop mensen zwaar gewond in het ziekenhuis belandde. Bij binnenkomst betaal je 5 naf entree, wordt je tas gecontroleerd en worden de mannen gefouilleerd. Als ik vrijdagavond met Iris sta te dansen staat er echter opeens een man naast ons met een enorme boa (denk aan slang, niet aan carnaval) om z’n nek! Gek verhaal dat die door de bewaking over het hoofd is gezien.

Al weken was ik bezig met mijn verjaardagstaart. Elke week ging ik langs bij de Italiaan waar ik mijnchocoladetaart had besteld. Het personeel kent me ondertussen en vraagt bij elk bezoek ‘hoeveel nachtjes nog?’ Toch is er op de grote dag geen taart, ze zijn het vergeten. Één personeelslid is enorm lief en vindt het verschrikkelijk voor me, ze belt met de baas en er wordt afgesproken dat ik zaterdag dan toch alsnog mijn taart krijg. Zaterdag dus, al is het wat verlaat, dan toch nog een enorme chocolade taart gegeten met mama, Cees, Iris, Marlieke en Aukje. Hij was geweldig lekker, ik ga straks met een overgebleven stukje lunchen.

Zaterdagavond bbq’n op het strand van Daaibooi, wat een heerlijk vakantie gevoel! Het is bloedheet omdat er geen wind is door een orkaan ergens verderop. Ik ga nachtzwemmen om even af te koelen en zie allemaal lichtjes in het water! Onze Duitse buren (3 biologen) hebben reeds verteld dat rond volle maan bepaalde vissen gaan paren en dat ze tijdens de daad licht geven, super leuk! Diep onder de indruk speur ik verder naar meer lichtjes en opeens zie ik 6 toch wel grote lichtjes: 6 paar blote billen van wat mannen die verderop aan het bbq’n zijn. Omdat iedereen hier zo bruin is zie je ze niet in het donker, behalve de delen die overdag bedekt zijn, die geven juist licht ’s nachts.

Zondag eindelijk mijn Padi gehaald! Eerst mijn mooiste duik hier tot nu toe gemaakt. Er zwemmen honderden vissen met ons mee, ze zwemmen gewoon tegen je aan, zijn nergens bang voor. Ik zie weer enorme snappers, een koffervis (denk aan vierkant), een france angel (driehoekig, zwart/geel gestreept) en een enorme roze octopus! Daarna mijn theorie-examen, 98% goed, 1 fout, ik ben het echter nog steeds niet eens met het schijnbaar juiste antwoord. Nu alleen nog even op de foto en dan heb ik mijn Padi pasje! We zijn hier echter op Curacao dus een uur later is er nog steeds geen Padi. We zijn maar weg gegaan, dus nu heb ik wel mijn Padi, maar eigenlijk toch nog niet.

Maandagochtend, het heeft zowaar 20 minuten geregend dus er liggen enorme plassen op de weg. Iris en ik zijn er ondertussen goed op ingespeeld dus we doen op tijd onze raampjes dicht als er een plas aankomt. Vandaag echter, zijn we in een druk gesprek over James Bond en rijden we vol enthousiasme met open raampjes door een enorme plas. Water spat aan alle kanten naar binnen en Iris slaat van schrik haar armen voor haar gezicht. Voor de duidelijkheid: Iris rijdt. Gelukkig compenseer ik met een fight reactie de fright reactie van Iris en is er niks gebeurd.

One Comment

  1. Hahaha wat een verhaal! Spannende belevenissen zeg. Hier is het rustiger, er liggen toch wat minder gevaren op de loer in de UB dan op Curaçao! Ik ben blij dat de taart er toch nog is gekomen… Hij ziet er heerlijk uit. Geniet ervan daar! Liefs arm
    p.s. gefeliciteerd met je (bijna) Padi.

Leave a Reply

Required fields are marked *.