Zaterdag maken we een rondje over het eiland. We rijden naar het in het Franse deel gelegen Marigot. In het Franse deel komen er opeens euro’s uit de pinautomaat in plaats van de dollars in het Nederlandse deel 100 meter verderop, er rijden auto’s met Franse nummerborden, iedereen praat Frans en ze hebben echte Franse croissantjes!

Gelukkig praat mama vloeiend Frans en begrijpen ze mijn ‘je voudrais un pain au chocolate’ ook. Er is markt en samen dingen we af tot we nog maar de helft van de vraagprijs betalen voor leuke jurkjes, het begint een echte sport te worden!

De stranden op Sint Maarten zijn prachtig! Het zand is fijner en witter dan op Curacao en er zijn er veel meer dus er is plek genoeg voor iedereen. Omdat het rondje St. Martin maar een uur duurt, is er tijd zat om een paar uur op het strand liggen.

Op Sint Maarten hebben ze een bijzondere sport ontdekt, ik noem het ‘air blowing’ en het gaat alsvolgt: Het vliegveld ligt 100 meter van de ze af. Wanneer een vliegveld na het taxiën klaar staat om te gaan vertrekken, blaast er opeens een enorme hoeveelheid lucht achter uit vliegtuig. Mensen gaan achter het vliegtuig op het strand staan, wachten tot het vliegtuig gaat opstijgen en laten zich dan door deze enorme luchtstroom de zee in blazen, een erg grappig gezicht.

St. Martin, manneneiland. De naam zegt het al. Naast ‘air blowing’ kun je op St. Martin natuurlijk ook heel goed vliegtuig spotten maar je kunt er ook enorm goed zeilen of met je enorme motorjacht rondvaren, naar één van de vele casino’s of lekker toeren met de Harley club. Ondanks dat je het hele eiland hebt gezien in 1 uur tijd, komen we toch echt een enorme stoet van Harley’s tegen op zaterdagmiddag.

Zondag toch maar weer naar Marigot om weer te genieten van de heerlijke Franse croissantjes en taartjes voor we het presteren om in 1 uur tijd op St. Maarten, ondanks onze onderlaag en factor 28, toch nog te verbranden en dan terug naar huis: Curaçao.