Maarliefst twee keer eten we bij mij thuis in de 13 dagen dag Sebas bij mij op bezoek is. Gewoon omdat uit eten gaan vaak net zo duur is als thuis eten en omdat het natuurlijk erg leuk is om alle veelbesproken restaurants zelf uit te proberen.

Net als op mijn eerste avond neem ik Sebas na zijn aankomst op Curacao mee naar het Wilhelminaplein in Punda voor een goedkoop bord eten. Voor slechts 10 naf krijgen we de daghap, vandaag een lekkere visspies.

Vrijdag hebben we de vrijdagmiddagborrel bij Moon, een hippe strandtent met zwembad en DJ. Zo wordt Sebas meteeen geïntroduceerd bij al m’n Sehos-matties en worden we uitgenodigd voor de verjaardag van Kim. Na het borrelen met onze voetjes in het zand gefrituurde snapper gegeten bij Surf en Turf, heerlijk en gezellig als altijd.

Op zondag na het rennen van de memorabele Schottegatloop regent het tropische regenbuien. Dat betekent dat het héél hard, héél véél water regent, aan een paraplu heb je dus niks. Na een tweede ontbijtje bij Hooks Hut met warme croissantjes bezoeken we de Ostrich warm, de struisvogelfarm. Na het bezichtigen van deze enorme beesten eten we in het bijborende restaurant een enorme omelet (struisvogeleieren zijn groot) en een lekkere struisvogelhamburger. Genoeg gegeten dus om vervolgens te gaan borrelen bij het happy hour van Mambo gevolgd door happy hour bij Wet&Wild.

Saladeavond bij De Heeren. Om onze vitaminen weer op peil te brengen eten we zoals elke maandag sla bij De Heeren, dit keer met Inge, Maarten, Aukje en haar moeder en natuurlijk m’n bezoeker Sebas. De sla blijft erg goed en erg lekker, dus dat houden we er voorlopig nog even in! Vooral de Italiaan waar je na afloop enorme hoeveelheden ijs kan eten draagt bij aan het gegarandeerde succes van de maandagavond.

Maar als we thuis eten doen we het goed! Sebas koopt verse Snappers waar alleen de normaal zo enorme staart reedsvan is verwijderd. Met een emmer en een vork verwijdert Sebas alle schubben, aan het eind van de avond zit alles onder de zilverkleurige schubben, maar de snapper was heerlijk!

Fort Nassau. Een chic restaurant bovenop een berg met uitzicht over de de Isla (oliefabriek) en de Koningin Julianabrug (bouwjaar 1974, 55 meter hoog) waar we door Antilliaans personeel worden geholpen. Bijna alle horecagelegenheden worden hier bemand door Nederlanders, dus is het erg leuk om eens aan Antilliaan aan je tafel te krijgen. Het eten is niet reuze bijzonder maar uit uitzicht is prachtig!

Bbq’n bij Tim, Anne-Rose en Aukje op donderdag. Dit is een wekelijks terugkerend ritueel waar soms de hele buurt aanwezig is, soms alleen Tim en Anne-Rose. Normaalgesproken ga ik hardlopen op donderdagavond maar met het schuldgevoel van de Schottegatloop op zondag om 6.45 uur nog in mijn achterhoofd besluit ik de training maar een keer over te slaan. Hamburgers, kippenvleugels, snapper, gepofte aardappels, maïskolven en worstjes, alles gaat op de bbq. In tegenstelling tot de groente is het vlees dat uit Zuid-Amerika wordt geïmporteerd hier erg goedkoop. Ook de stokbroden zijn bijna gratis en erg lekker, wat het geheel bijna aan een bbq-avond in het Oosterpark doet denken.

Tegenover mijn huis in Piscadera Bay Resort is Hooks Hut. Hooks Hut is een knusse strandtent waar je overdag op het strand kunt liggen (ik heb als bewoner van Piscadera gratis entree voor 6 personen, hier maak ik mijn vrienden mee) en ’s avonds kunt eten op het strand met vaak life muziek en salsadansen. Ik heb hier al eerder met een Sehos-uitje en met mama de lokale vissoep gegeten, erg lekker en nog gezond ook! Met Sebas eten we er de catch of the day: Wahoo. Een witte zoutwatervis die hier ook rond schijnt te zwemmen, hoe hij er levend uit ziet op een meter of 15 weet ik echter niet. Het eten is helaas niet heel goedkoop want het is enorm lekker en op loopafstand dus bijna ideaal!

De Kleine Wereld. Aan het Spaanse water eten we dit keer een enorm lekker stuk kip. Dit is op zaterdag dus eerst moet er natuurlijk geborreld worden bij het piekuur van Zanzibar, waar Kim haar verjaardag viert. Als de Amstel Bright inslaat snel richting De Kleine Wereld waar we aan een leuke tafel aan het water bespreken waar we later naartoe zullen emigreren. We zijn er nog niet uit.

Om mijn 8 voor neurologie en dus mijn soort van bachelor te vieren mogen we op kosten van Ben en Carla gaan eten bij Captain Eric te Santa Cruz. Na een twee uur durende tocht in de kayak langs afgelegen stranden en indrukwekkende rotspartijen schuiven we aan bij Eric voor een enorm lekker bord vis met garnalen. Mashi danki Ben en Carla!

Aan het einde van de vakantie van Sebas, als het geld bijna op is, gaan we eten bij De Tropen. De Tropen valt in de categorie ‘sla bij de Heeren’. Hier heb je een top 12, een keuze uit 12 gerechten voor slechts 12 gulden. Sebas eet kip in biersaus (welke niet naar bier blijkt te smaken) en ik een vegetarische lasagne. Het is nog lekker ook dus voor 12 naf zeker voor herhaling vatbaar!

Zeker twee kilogram zwaarder na twee weken veel eten met Sebas (de vele ijsjes, koffies en pina colada’s heb ik voor het gemak maar even buiten beschouwing gelaten) ga ik nu weer terug naar het gezonde leven. Vanavond weer noodles en 1.5 uur hardlopen!