Myrthe Sonneveld

Duck race

| 2 Comments

Op vrijdag heb ik avonddienst van 3 tot 10 pm. Gelukkig heb ik van de local students begrepen dat timetables slechts ‘guidelines’ zijn, dus besluit ik om van noon tot 7 pm te werken. Het is tenslotte vrijdag dus het zou bijzonder ongezellig zijn om tot 10 pm te moeten werken en happy hour te missen.
Het is een drukke dienst met veel trauma’s en m’n eerste Britse sterfgeval. Gelukkig word ik op het idee gebracht om dan maar een pint op de desbetreffende patiënt te gaan drinken, sounds like a great plan! Uit eerdere Londen ervaringen meen ik me te herinneren dat Britse ladies nogal schaars gekleed zijn tijdens een avondje dansen dus hijs ik me ondanks de temperatuur van m’n scrubs in een little black dress. Happy hour, cocktails van elderflower, een discountcard krijgen van de bartender, dansen op Funk Nation, vriendjes worden met cardiologen uit het Addenbrooke’s, een McDonald’s die 24/7 open is en dan op onze degelijke fietsjes veilig terug naar de campus van het Addenbrooke’s hospital want morgen moeten we vroeg op voor de Duck race!
Het is RAG week, dat betekent dat er een boel activiteiten worden georganiseerd voor 5 lokale en 5 internationale goede doelen. Als artsen in spé mogen we natuurlijk niet ontbreken. Helaas blijken de mannelijke roomies te veel pints te hebben gedronken dus ga ik alleen met Poppy naar de Duck race op de River Cam. Voor 3 pond kopen we eenden 116 en 143 en kijken we toe hoe de organiserende studenten voorkomen dat de eendjes worden gestolen door Chinese toeristen die langskomen in punts (platbodem boten die door palen worden voortgeduwd, denk aan Venetië). Helaas, we winnen niet – we hebben geen idee wat we überhaupt konden winnen – maar we worden wel uitgenodigd voor een formal dinner en een balletvoorstelling diezelfde avond, een mooie score. Helaas moeten onze eendjes eerst gereinigd worden voordat we ze terug krijgen, River Cam is very dirty. Ondanks beloftes niet aan onze eendjes te zullen gaan likken moeten we toch echt wachten tot ze schoon en fris in onze pigeonhole (brievenbus) zullen worden gedeponeerd.
Opwarmen met veel tea voor mij en veel coffee voor American girl Poppy (ze voldoet werkelijk aan alle clichés: drinkt alleen coffee, eet geen groente of fruit, kan niet koken en kan enkel met een vork in haar rechter hand eten). Gelukkig weet ze ook heel goed waar we moeten winkelen, we moeten tenslotte jurkjes en high heals hebben voor alle formal dinners.
Poppy kookt, het arme kind ziet er na alle kookkunsten van de afgelopen week erg tegenop, vooral onze Hamburger Clemens kan echt goed koken. En inderdaad, ze serveert ons poppy seed chicken, een soort kippensoepsaus met 3 spruiten per persoon.
Toch wel een beetje moe van de korte vrijdagnacht hijsen we ons dit keer in echt lokale outfits including high heals. Luckily gaan we naar een balletvoorstelling en kan ik m’n schoenen tijdens de show ongezien uittrekken.
Het is zondag, een uitstekend moment om naar nearby village Grantchester te fietsen en te ontbijten met scones, clotted cream and jam bij Orchard Tea Garden, est 1897. Geïntegreerd als m’n mannelijke roommates zijn gaan ze studeren in de bibliotheek. Op zondag zitten alle studenten hier te studeren of hebben ze terugkomdag omdat ze doordeweeks in ziekenhuizen ver buiten Cambridge zitten, dat is ook de reden waarom er voor studenten weinig te doen is op zaterdagavond.
Het is mooi weer (droog en 2 graden Celsius) en dus ga ik met Poppy opzoek naar Wimpole Hall, een National Trust-owned landgoed uit 1643. 10 mile, heuvels (bergen!?) zonder versnellingen en wat bevroren ledematen later komen we inderdaad bij Wimpole Hall, een waanzinnig mooi 1000-hectare groot landgoed waar we door iedereen voor gek worden verklaard op de fiets te zijn gekomen als het begint te sneeuwen. Terug in Grantchester nog maar een keer opwarmen in very local pub The Green Man waar wederom de combinatie Amerikaans-Nederlands in de smaak valt en men vraagt of je getrouwd bent nog voor ze weten hoe je heet.
Bij thuiskomst wordt m’n schuldgevoel dat ik wederom niet heb gestudeerd snel weggenomen, onze roommates hebben de hele middag in de pub gezeten en pints gedronken.















2 Comments

  1. Heerlijk, dit maakt dat ik me weer jong voel. Hartelijk dank.

  2. Hoi Myr,

    een leuk verhaal over je belevenissen in Cambridge. Van mij mogen er meer volgen. Cambridge is een van weinige Engelse plaatsen waar ik zelf met mijn eigen auto naar toe geweest ben.

Leave a Reply

Required fields are marked *.