Medical students versus Vets students, dat is waar het allemaal om draait dit weekend. Ergens in het enorme Addenbrooke’s heb ik Owen leren kennen en dus ben ik uitgenodigd om de Medics te vertegenwoordigen. De populatie Vets is hier beduidend groter dan in Nederland (zal wel komen door polo en Black Beauty gok ik) en dus is er onderlinge competitie. Competitie? I’m in! Het is een zeer serieuze aangelegendheid, te beginnen met een Curry event op zaterdagavond. Het thema is Scrubs and Beasts en dus leen ik voor de gelegenheid wat scrubs van het Addenbrooke’s en scoor ik samen met Poppy panter prints bij de H&M. Wat een geweldig thema, in no time zijn we er helemaal klaar voor. Net als bij formal dinners geldt ook hier het principe ‘bring your own drinks’, en dus zitten we evenlater met 20 medics en 20 vets in een Indiaas restaurant, rijkelijk versierd met niet ingeinpregneerde, brandgevaarlijke bloemen en planten en wel 10 verschillende soorten wijn op tafel. Voor £10,- een dubieus maar lekker voorgerecht, rijst, naan en curry, not bad at all. Op naar Wetherspoon, een aaneensluiting van meerdere pubs, waar je dus alle soorten en maten gasten hebt, ik kijk mijn ogen uit. Een man van 85 jaar met stok die eruit ziet te zijn ontsnapt uit het bejaardentehuis, niemand kijkt ervan op. Ladies in dresses and hot pants nog kleiner dan mijn bikini’s met scheuren in hun gezicht wanneer ze proberen te lachen onder de enorme plamuurlaag. 18-jarige studenten in de bloei van hun acneperiode die me er pijnlijk bewust van maken dat dit mijn laatste weken als student zijn. En het is overduidelijk waarom het juist hier zo enorm druk is, de drank is spotgoedkoop.
Met VIP kaarten voor club Cindies, hier geen verlichte Saturday Night Fever vloer maar wel een verlicht plafond, spiegels en lots of cocktails, weten we ondanks onze scrubs and beasts outfits de queue in no time te passeren. Het is zaterdag en dus zijn er half naakte local Cambridge people – daar horen de 10.000 studenten waar de hele stad om draait om de een of andere reden niet bij -, chic geklede studenten in pak en cocktail dresses die net van een formal komen, studenten in college outfit, studenten in een special jacket omdat ze kampioen zijn in een of andere sport, Oxford students(!) en natuurlijk de medics and vets still wearing their scrubs and beasts outfits.
M’n fysiotherapeut in Nederland die een paar jaar in Engeland heeft gewerkt heeft me voor mijn vertrek reeds gewaarschuwd dat het voor English people heel cool is om zo bezopen mogelijk te worden. Hij heeft gelijk. Ook vanavond is iedereen straalbezopen. Mini dress of tijgerpak, mensen vallen op de grond om ongegeneerd weer op te staan en verder te dansen. Poppy komt me vragen of ik alstjeblieft tegen de mannen wil zeggen dat ze een vriend heeft want they all want to make out with her. It turns out that everybody just makes out with everybody and they switch buddy every week. Mijn visie dat alles en iedereen in Cambridge altijd super slim, braaf en nerdy is wordt ernstig bijgesteld.
Op weg naar de veilige campus komt Poppy op het briljante idee om pizza bij Domino’s te halen. Deze is namelijk 24/7 open en met onze ziekenhuispas krijgen we 50% korting. Een bijzonder goed idee om te voorkomen dat je werknemers ondervoed raken, zou dat de gedachte zijn geweest? Het blijkt dat het 24/7 delivery is en dus duwt de vriendelijke jongeman een menu met telefoonnummer tegen de ruit en staan we vervolgens te bellen met the Domino guy op nog geen meter afgestand, enkel gescheiden door een raam om onze pizza te bestellen. Aan alle voorbijgangers wordt onze ziekenhuispas uitgeleend en voor we het weten staan we om 4 am met 20 man bij de achterdeur van Domino’s te wachten op onze pizza’s. Poppy is zo aardig om iedereen te voorzien van een zwarte neus en snorharen net als zijzelf heeft. Volgende keer toch maar pizza laten bezorgen, dan hoef ik niet met een pizzadoos die net niet in m’n mandje past te fietsen terwijl ik Poppy – die het fietsen nog steeds niet helemaal onder de knie heeft – veilig probeer thuis te krijgen.
MedVets continues, op zondag zijn er hockey, netball, soccer en rugby wedstrijden. Ik wil meedoen met rugby maar er is helaas alleen een mannenteam. Dan maar kijken. Ik begrijp er ondanks de geduldige uitleg van Clemens (hij ging ooit naar boarding school en begrijpt dus de spelregels) niks van maar ben erg onder de indruk van alle over en door elkaar heen beukende mannen. Owen heeft een paar college rugbyplayers weten te regelen die kunnen rennen like a crazy person, ik ben diep onder de indruk. Tijd voor Wikipedia om de spelregels te leren!