So I miss the Heineken Roeivierkamp and Head of The River in Amsterdam, but I do get to row on the River Cam!
Het zal niemand verbazen dat ik ook hier vanaf dag één opzoek ben naar mogelijkheden om aan mijn wekelijkse portie beweging te komen. Stil zitten is niks voor mij en bovendien is sporten de perfecte remedie voor alles: moeheid, verdriet, frustratie, boosheid, overactiviteit, een stijf lichaampje. En eerlijk is eerlijk, ik wil wel alle locale lekkernijen uitproberen en gebruik maken van alle ongezonde studentenkortingen zonder dit eiland als tientonner te verlaten.
De campus van het Addenbrooke’s bestaat uit een Bloedbank, National Cancer Institutie, Cambridge Biomedical Campus, moeder- en kindcentrum, ambulancestation, twee parkeergarages, outpatient clinics, Frank Lee sportcentrum mét zwembad, sportvelden, zes woonflats (appartementencomplexen zou een verkeerd beeld scheppen) en het Addenbrooke’s Research Centrum waar maarliefst 13 Nobelprijswinnaars gehuisvest zijn (door middel van osmose laat ik door het kijken naar dit gebouw dagelijks mijn portie intelligentie binnen stromen). Het ligt ten zuiden van het centrum van Cambridge. In een paar minuten ren ik dus van de campus zo langs het helikopterplatform de weilanden en de bossen in. Bovendien is er in mijn studentenkamertje precies genoeg ruimte om met enige regelmatig en uurtje op m’n kop te staan voor yoga als het sneeuwt of gewoon heel erg koud is.
Feit blijft dat ik in Cambridge zit en dat er natuurlijk geroeid moet worden! Reeds zag ik hier de bumping races. Een afvalrace van achten die een week duurt. Alle boten starten achter elkaar en het is zaak de boot voor je in te halen en letterlijk te ‘bumpen’. De gebumpte boot valt af en de bumpende boot krijgt een stuk groene heg in zijn haar gebonden en gaat door naar de volgende ronde. Ieder college (lees: 31) heeft behalve zijn eigen collegegebouw en sportveld buiten het centrum ook een boothuis aan de River Cam. Daarnaast hebben ook veel studies nog hun eigen roeivereniging, zo is er bijvoorbeeld een Addenbrooke’s crew. Vanaf Jesus Green staat er een lange rij boothuizen aan de rivier, de enige plek waar hier geroeid kan worden, het is er tjokvol. Direct na mijn aankomst mail ik de sportleden van de locale coassistentenraad en vertel ik aan iedereen die het maar horen wil dat ik heb geroeid en toch op zijn minst één keer in Cambridge moet roeien voor ik het land kan verlaten. Iedereen is erg vriendelijk en ik beland in menig mailinglist van verschillende rowingcrews. Het blijkt nog lastig te zijn door de bumpingraces, lokale Head of the River and end of term maar op een donderdag krijg ik tijdens mijn avonddienst op de ED een mail dat ik de volgende ochtend om 7 uur verwacht word om mee te roeien met Girton College. Zo werkt dat dus hier in Cambridge.
Als ik de volgende ochtend om 6.30 am Parkers Piece doorkruis (een enorm grasveld waar in de weekenden allerlei sporten worden beoefend) passeer ik een groep vrouwen die een bootcamp volgen, en ik maar denken dat ik er vroeg bij ben vandaag.
Bij het boathouse van Girton aangekomen blijkt dat ik meeroei met een team dat vier keer per week roeit waarvan drie keer doordeweeks ‘s ochtends om 7 am, daarnaast ergometeren ze twee keer per week en hebben ze een keer krachttraining. Ik word meteen op 7 gezet, direct achter de slag. Mijn medisch Engels heb ik hier ondertussen aardig onder de knie, dit in tegenstelling tot mijn roei Engels, en dan zit ik ook nog op 7 en heb ik dus niemand voor me om te kopiëren. This is going to be an interesting session. Bij het invullen van mijn beschikbaarheid moest ik al aangeven of ik B (bowside = stuurboord) of S (strokeside = bakboord) ben. Alle boten hebben hier kennelijk dus een bakboord slag. Zoals altijd waait het hard en er zijn enorme golven maar het is heerlijk om weer in een roeiboot te zitten en in de ochtendzon over de River Cam te roeien. Ik heb de cox gevraagd goed te articuleren en met een beetje common sense valt roei Engels eigenlijk best mee. Ik word in ieder geval gevraagd om vaker mee te roeien! Deze enthousiaste reactie wordt wellicht ook beïnvloed door de Nederlandse stroopwafels die ik na de training uitdeel.